پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ضعف روانی و استرس ادراک شده با سبک های فرزندپروری مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. این پژوهش ازجمله طرح های توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در کلانشهر تبریز را شامل می شد؛ نمونه پژوهش نیز تعداد 106 نفر از جامعه پژوهش بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه چندوجهی شخصیت مینه سوتا (MMPI-II)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (PSS) و پرسشنامه سبک فرزندپروری بامریند (BPSI) بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و روش همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که ضعف روانی و استرس ادراک شده با سبک فرزندپروری مقتدرانه همبستگی منفی و با سبک های فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه همبستگی مثبت دارند و ضعف روانی قادر به پیش بینی سبک فرزندپروری مقتدرانه به صورت معکوس و مستبدانه به صورت مثبت می باشد؛ همچنین استرس ادراک شده قادر به پیش بینی سبک فرزندپروری مقتدرانه به صورت معکوس و مستبدانه و سهل گیرانه به صورت مثبت می باشد. با توجه به این یافته ها، می توان گفت ضعف روانی و استرس ادراک شده با سبک های فرزندپروری مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم رابطه معناداری دارند.