هدف این تحقیق، بررسی رابطه انگیزش درونی و بیرونی و خودپنداره با هیجانهای تحصیلی دانشجویان بود. جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز در سال تحصیلی 95-94 بود که از میان آنها 378 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر، خودپنداره یس یسن چن و هیجانهای مرتبط با یادگیری استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استاندارد مورد تحلیل قرار گرفتند . نتایج نشان داد که بين هيجانهاي تحصيلي مثبت با انگيزش دروني رابطه مثبت و معناداري و بين هيجانهاي تحصيلي مثبت با انگيزش بيروني رابطه منفي و معناداري وجود دارد. از سويي بين هيجانهاي تحصيلي منفي با انگيزش دروني رابطه منفي و معناداری و بين هيجانهاي تحصيلي منفي با انگيزش بيروني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. بين هيجانهاي تحصيلي مثبت با خودپنداره تحصيلي رابطه مثبت و معناداري و بين هيجانهاي تحصيلي منفي با خودپنداره تحصيلي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که خودپنداره تحصيلي و انگيزش تحصیلي دروني به صورت مثبت و انگيزش تحصيلي بيروني به صورت منفي قادر به پيش بيني هيجانهاي تحصيلي مثبت دانشجويان هستند. همچنین خودپنداره تحصیلی و انگيزش تحصیلي دروني به صورت منفي و انگيزش تحصيلي بیرونی به صورت مثبت قادر به پيش بيني هيجانهاي تحصيلي منفي دانشجويان هستند.