هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت با کیفیت تجارب یادگیری در بین دانشجویان دوره لیسانس پیام نور مرکز شبستر می باشد. جامعه آماری در این تحقیق کلیه دانشجویان دوره لیسانس پیام نور مرکز شبستر است که تعداد دانشجویان دوره لیسانس 910 نفر می باشد؛ نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با در نظر گرفتن جدول مورگان 272 در نظر گرفته شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. در این پژوهش ابزار سنجش پرسشنامه است که برای سنجش خودکارآمدی تحصیلی از پرسشنامه مورگان و جینکز (1999)، انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) و کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990) استفاده شد، پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و کیفیت تجارب یادگیری رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین انگیزش پیشرفت و کیفیت تجارب یادگیری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. از طرفی نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت نقش پیش بینی کننده بر کیفیت تجارب یادگیری دارند.