این پژوهش با هدف مقایسه تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مادران دارای کودکان ناشنوا با مادران عادی در آموزش و پرورش شهر تبریز در سال تحصیلی 97-96 انجام گرفت. پژوهش حاضر براساس هدف از نوع کاربردی و براساس نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی از نوع علی- مقایسه¬ای بود. جامعه آماری آن تمامی مادران دارای کودکان ناشنوا و مادران دارای کودکان عادی شهر تبریز در سال 1396-1397 بود. 200 نفر از مادران دارای کودکان ناشنوا و مادران دارای کودکان عادی شهر تبریز به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه تاب آوری(کونور و دیویدسون، 2003)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی(ریف، 1989) و پرسشنامه کیفیت زندگی (WHO-BREF) بودند. برای تجزیه و تحلیل فرضیه هاي پژوهش از روش آمار استنباطی آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد بین مادران دارای کودکان ناشنوا با مادران عادی در آموزش و پرورش شهر تبریز از لحاظ تاب آوری تفاوت وجود دارد(01/0> p).بین مادران دارای کودکان ناشنوا با مادران عادی در آموزش و پرورش شهر تبریز از لحاظ بهزیستی روانشناختی تفاوت وجود دارد(01/0> p).بین مادران دارای کودکان ناشنوا با مادران عادی در آموزش و پرورش شهر تبریز از لحاظ کیفیت زندگی تفاوت وجود دارد(01/0> p).